Blog: De cirkel van Veiligheid

Welkom bij de eerste Blog van KDV Pindakaas! We willen onze pedagogische visie graag met jullie delen. Doormiddel van deze informatieve blogs, nemen we jullie mee op de educatieve ontdekkinsgsreis van 0-12 jaar die kinderen bij ons maken. Deze eerste blog gaat over de cirkel van veiligheid!

Bij Pindakaas zien we het proces van hechting, als een cirkel: de cirkel van Veiligheid. Wij werken op de groepen volgens dit principe en vertellen graag hoe we dit zien.

In de cirkel van veiligheid gaat het er om dat kinderen de wereld ontdekken, maar ook altijd weer terug kunnen naar een veilige haven voor nabijheid, troost en bescherming. Pedagogisch medewerkers hebben bij Pindakaas de taak om een veilige basis te creëren waar vanuit kinderen durven te ontdekken, en daarnaast nabijheid en bescherming te bieden als het kind dit nodig heeft. Deze cirkel van veiligheid beperkt zich niet tot de babyleeftijd maar blijft bestaan.

Binnen deze cirkel onderscheiden we 3 elementen van het gehechtheidssysteem:
1. Ontdekken van de wereld (door het kind aan de bovenkant van de cirkel)
2. Zoeken voor zorg (door het kind aan de onderkant van de cirkel)
3. Geven van zorg (door de pedagogisch medewerker of ouder)

De cirkel helpt ons om te bepalen hoe de pedagogisch medewerker als hechtingspersoon in relatie tot het kind staat. De handen staan voor de pedagogisch medewerkers en de zorg die zij het kind geven. Het kind beweegt zich in de cirkel.

Kinderen zijn continu bezig met het ontdekken van de wereld, al van jongs af aan. Het kind gaat er op uit vanuit een veilige basis die gecreëerd wordt op onze groepen en door onze pedagogisch medewerkers. Wanneer een kind behoefte heeft aan nabijheid en zorg, gaat hij via de onderkant terug, naar de veilige haven: zijn hechtingspersoon.

We zien dat bij (pasgeboren) baby’s de bovenkant van de cirkel nog heel kort is. Er zijn korte momenten van exploratie (ontdekken) en lange momenten van nabijheid, door te knuffelen en fysieke afhankelijkheid (voeden). Hoe ouder een kind wordt, hoe langer de momenten van exploratie zullen zijn voordat hij weer een veilige haven op zoekt.

Praktijkvoorbeeld
Je kind is lekker aan het exploreren, loopt op straat voor je uit en gaat soms letterlijk met open armen en ogen de wereld in. Maar zodra hij in een nieuwe omgeving komt verstopt hij zich ineens achter papa of mama’s benen. “Ach, ga je nu ineens verlegen doen!” zeggen we dan vaak.
Het is heel duidelijk dat je kind dan even de veilige haven opzoekt, dit kan een behoefte aan bescherming zijn door spanning, of doordat je kind het even nodig heeft dat je zijn gevoelens ordent. “Je hoeft niet bang te zijn, ga maar lekker spelen, het is goed”.
We herkennen ook vast wel de grote ogen naar papa of mama als een onbekende iets vraagt.

Dit systeem is oneindig, daarom is het ook een cirkel. Kinderen kunnen zich gedurende de dag op verschillende plekken van de cirkel bevinden. Wanneer er een verstoring is, zie je bijvoorbeeld dat een kind niet durft te spelen en alleen maar nabijheid zoekt, of juist helemaal geen nabijheid of zorg opzoekt. Zo kunnen we signaleren en handelen wanneer nodig.

Wij zorgen ervoor dat we beide behoeften (exploreren en nabijheid) herkennen en ondersteunen. Ook zien we bij kinderen waar ze zich op de cirkel bevinden. Daarbij is het belangrijk om beide behoeftes in balans te houden. Hierdoor voelt het kind zich veilig en schept het vertrouwen om de wereld in te gaan.

Wilt u meer informatie over de cirkel van veiligheid? Download dan het artikel hieronder: